Huwebes, Mayo 16, 2013

(c) Strawberrytelle

Maglaro tayo sa ulan. Habulan at kulitan. Yung wala tayong ibang gawin kundi ang tumawa at maggigilan sa bawat pagpatak ng ulan. Sa totoo lang nuon, umiiyak ako sa twing umuulan kasi hindi kita makasama, ni hindi kita mahawakan. Pero ngayong umuulan, pwede bang dito lang tayo, iikot hanggang sa mahilo? Uupo habang humahalakhak? At isang kiss sa ilalim ng langit?.  ♫

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento